فهرست مطالب
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال دوم شماره 3 (پیاپی 7، پاییز 1379)
- 64 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1379/07/01
- تعداد عناوین: 8
-
-
ارتباط سطح سرمی لیپوپروتئین ها، آپولیپوپروتئین ها و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی با عملکرد تیروئیدصفحه 151اختلالات عملکرد تیرویید، ممکن است با اختلال متابولیسم لیپیدها و لیپوپروتیین های آتروژنیک همراه باشد. بررسی وضعیت آپولیپوپروتیین ها در اختلالات تیرویید موضوع جدیدی است. به علاوه تاکنون گزارشی از فعالیت پاراکسوناز (آنزیم وابسته به HDL که با هیدرولیز لیپیدهای اکسید شده قادر به جلوگیری از اکسیداسیون LDL است) در اختلال عملکرد تیرویید ارایه نشده است. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط سطح سرمی لیپیدها، آپولیپوپروتیین ها و سطح فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی با عملکرد تیرویید در مبتلایان به اختلال عملکرد تیرویید و مقایسه آن با افراد سالم است. 22 بیمار دچار اختلال عملکرد تیرویید شامل 14 بیمار هیپوتیرویید (7 مرد و 7 زن)، 8 بیمار هیپرتیرویید (4 مرد و 4 زن) و 32 فرد سالم (14 مرد و 18 زن)، به عنوان گروه شاهد، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از گرفتن شرح حال و تعیین اندازه های تن سنجی، سطح سرمی هورمونهای تیروییدی، لیپیدها، آپولیپوپروتیین های A-I و B و فعالیت سرمی آنزیمهای پاراکسوناز و آریل استراز در یک نمونه خون ناشتا تعیین شد. میانگین و انحراف معیار سن در سه گروه هیپوتیرویید 13±41، هیپرتیرویید 15±42، و شاهد 12±46 سال بود. در بیماران هیپوتیرویید در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار کلسترول تام (204±69 در مقابل 37±171 میلی گرم در دسی لیتر؛P<0.05)، در مقابل LDL-C (115±49 در مقابل 82±34 میلیگرم در دسی لیتر؛ P<0.05) و کاهش معنی دار HDL-C (52±15 در مقابل 17±63 میلیگرم در دسی لیتر P<0.05) دیده شد. علاوه بر این نسبتTC/HDL-c (4.0±1.3 در مقابل 1±9/2؛ P<0.01) و LDL-c/HDL-c (2.3±0.8 در مقابل 8/0±5/1؛ P<0.01) افزایش معنی داری نشان داد. در بیماران هیپرتیرویید در مقایسه با گروه شاهد، کاهش معنی دار HDL-c (50±10 در مقایسه با 17±63 میلی گرم در دسی لیتر؛ P<0.05) و کاهش فعالیت آنزیم پاراکسوناز (14±27 در مقابل 41±66 واحد بین المللی در دسی لیتر؛ P<0.01) مشاهده شد. در دو گروه هیپرتیرویید و هیپوتیرویید، غلظت سرمی، تری گلیسرید، آپولیپوپروتیین A-I و B و فعالیت آنزیم آریل استراز و در گروه هیپوتیرویید سطح فعالیت آنزیم پاراکسوناز اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. در تمامی افراد مورد بررسی، ارتباط مثبتی بین سطح سرمی TSH با TC و LDL-c وجود داشت. ارتباط معکوس بین سطح T3 با TC و آپولیپوپروتیین B و همچنین T4 با TC و LDL-c مشاهده شد. علاوه براین ارتباط معکوسی بین T4 سرمی با فعالیت آنزیم پاراکسوناز وجود داشت (P<0.05،r=-0.3) نتایج بدست آمده نشان میدهد که در دو گروه هیپو و هیپرتیرویید، اختلال عملکرد تیرویید منجر به تغییر پروفیل لیپیدها و لیپوپروتیینها به نفع فرایند آترواسکلروز شده است. ارتباط معنی دار بین سطح سرمی TSH و T4 با فعالیت آنزیم پاراکسوناز و سطح سرمی لیپیدها، نشان دهنده نقش هورمون تیرویید در متابولیسم لیپیدها و آنزیم های وابسته و مطرح کننده نقش احتمالی عملکرد تیرویید در اکسیداسیون لیپیدها میباشد.
کلیدواژگان: پاراکسوناز، لیپوپروتئین، آپولیپوپروتئین، هیپرتیروئیدی، هیپوتیروئیدی -
شیوع بیماری های عملکرد تیروئید در بیماران بستری در CCUصفحه 159بیماری های عملکرد تیرویید (هیپوتیروییدیسم و هیپرتیروییدیسم) نسبتا شایع است و در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. این بیماری ها اثرات قلبی عروقی چشمگیری دارند و غالبا بیماری های قلبی را تقلید میکنند، بخصوص هیپرتیروییدیسم که در ایجاد و تشدید بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی نقش دارد. از آنجا که علایم بالینی و نشانه های فیزیکی بیماران هیپرتیرویید مشابه علایم و نشانه های فیزیکی بیماران قلبی است، ممکن است تشخیص بالینی پرکاری تیرویید در حضور بیماری قلبی مشکل باشد. جهت تعیین شیوع بیماری های عملکرد تیرویید در بیماران بستری در CCU، 328 بیمار که در بیمارستانهای مدرس و طالقانی بستری بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از کسب موافقت بیماران، آزمون TRH در همه آنها انجام شد و یافته های بالینی شامل علایم، نشانه ها، تشخیص بیماری قلبی و روش تشخیصی مورد بررسی قرار گرفت. از این 382 نفر، 186 نفر (7/48%) از بیمارستان مدرس و 196 نفر (3/51%) از بیمارستان طالقانی بودند. میانگین سنی بیماران 3/11±5/60 سال و 164 نفر (9/42%) زن و 218 نفر (1/57%) مرد بودند. سابقه بیماری تیرویید در 7/10% بیماران وجود داشت که اکثر آنها (8/71%) نوع بیماری خود را نمی دانستند. 1/48% بیماران با تشخیص نهایی آنژین ناپایدار، 8/17% با تشخیص AMI و 2/15% با تشخیص CHF بستری شده بودند و این نسبت در دو بیمارستان مشابه بود. 24 نفر (3/6%) از 382 بیمار مورد بررسی، اختلال عملکرد تیرویید داشتند و شامل 9 نفر (4/2%) هیپرتیروییدیسم و 15 نفر(9/3%) هیپوتیروییدیسم بود. از این تعداد 7 نفر (2/29%) زن و 17 نفر (8/70%) مرد بودند و فقط 3 نفر (13%) سابقه بیماری تیرویید داشتند. از 9 بیمار (4/2%) مبتلا به پرکاری تیرویید 8 نفر در بیمارستان طالقانی (1/4% هیپرتیروییدیسم) و 1 نفر در مدرس (5/0% هیپرتیروییدیسم) بودند (P<0.02) و همه آنها مرد بودند. از 15 بیمار (9/3%) مبتلا به کم کاری تیرویید، 10 نفر در طالقانی (1/5% هیپوتیروییدیسم) و 5 نفر در مدرس (7/2% هیپوتیروییدیسم) بستری بوده اند (P<0.35) و از میان آنها 7 نفر (6/46%) زن و 8 نفر (4/53%) مرد بودند. شیوع هیپوتیروییدیسم در بیماران با سن 50 سال یا کمتر (6/9%) بیشتر از بیماران 51 تا 71 ساله (75/3%) بود (P<0.07) و برعکس شیوع هیپرتیروییدیسم در بیماران 51 تا 71 ساله بیشتر بود (2/4% در مقابل 0%). 48 نفر (8/12%) از کل بیماران بستری بیماری غیرقلبی داشتند و شیوع بیماری های عملکرد تیرویید در آنها 4/10%، شیوع هیپوتیروییدیسم 2/6% و هیپرتیروییدیسم 2/4% بود. این تحقیق نشان داد بیماری های عملکرد تیرویید در بیماران بستری در CCU شیوع نسبتا بالایی دارد و در بیماران 50 ساله یا کمتر شیوع بیشتری دارد. شیوع هیپوتیروییدی بیشتر از هیپرتیروییدی بوده و هیپرتیروییدی در مردان بسیار بیشتر از زنان دیده میشود.
کلیدواژگان: هیپوتیروئیدی، هیپرتیروئیدی، بخش مراقبتهای کرونری CCU، بیماریهای قلبی، عروقی -
بررسی فعالیت فیزیکی در زنان دیابتی غیر وابسته به انسولینصفحه 169امروزه نقش فعالیت فیزیکی در سلامتی جامعه و اثر آن در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری ها مطرح میباشد. بر این اساس ما بر آن شدیم که فعالیت فیزیکی زنان دیابتی غیروابسته به انسولین را بررسی نماییم. در یک مطالعه توصیفی تحلیلی به روش نمونه گیری آسان از بیماران زن دیابتی غیروابسته به انسولین مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان و با استفاده از پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت به روش مصاحبه، فعالیت فیزیکی در مدت 1 سال توسط کارشناس تغذیه بررسی گردید. میزان فعالیت در اوقات بیکاری، پیاده روی (پیاده روی جهت خرید و پیاده روی ورزشی در اوقات بیکاری)، فعالیت فیزیکی در خانه داری و فعالیت فیزیکی در فعالیت شغلی برحسب دقیقه در هفته تعیین گردید و میزان فعالیت فیزیکی کل از جمع موارد فوق محاسبه شد. نتایج با فعالیت فیزیکی زنان آمریکا مقایسه و P<0.05 معنی دار تلقی شد. تعداد بیماران 135 نفر با میانگین سنی 3/10±49 سال و نمایه توده بدنی معادل 97/4±28 و وزن 5/12±4/69 کیلوگرم بود. نتایج نشان میدهد 90% از زنان دیابتی در اوقات بیکاری بی تحرک هستند. میزان دقایق صرف شده جهت فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت و فعالیت شغلی به طور معنی داری کمتر از زنان آمریکایی میباشد (P<0.001 و P<0.0001). دقایق صرف شده جهت فعالیت خانه داری به طور معنی داری بیشتر از زنان آمریکایی بود (P<0.0002). از فعالیت خانه داری زنان دیابتی از نوع سبک و خیلی سبک میباشد. دقایق صرف شده جهت فعالیت فیزیکی که موجب اتلاف انرژی و در نهایت کاهش وزن و ذخایر چربی و کنترل دیابت و همچنین افزایش آمادگی جسمانی میشود، در زنان دیابتی ما بسیار کم میباشد. به نظر میرسد باید در جهت آموزش افراد دیابتی به انجام ورزش و افزایش فعالیت فیزیکی در اوقات بیکاری برنامه ریزی مناسبی را اتخاذ نمود.
کلیدواژگان: فعالیت فیزیکی، دیابت، زنان، ورزش، فعالیت در اوقات بیکاری -
دریافت های غذایی و چاقی در گروهی از نوجوانا تهرانی: مطالعه قند و لیپید تهرانصفحه 175هدف از این مطالعه بررسی شیوع اضافه وزن و چاقی در یک گروه از نوجوانان تهرانی و تعیین همبستگی آن با انرژی، مواد مغذی دریافتی و توزیع انرژی مصرفی در طول روز میباشد. این مطالعه به شیوه مقطعی بر روی 177 پسر و 244 دختر 10 تا 19 ساله انجام شد. قد و وزن اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه گردید. اضافه وزن و چاقی با استفاده از حدود مرزی مشخص شده برای نوجوانان تعیین گردید. انرژی دریافتی کل، درصد انرژی حاصل از پروتئین، کربوهیدرات و چربی و درصد انرژی بدست آمده از هر وعده و میان وعده با استفاده از دو روز یادآمد غذایی 24 ساعته ارزیابی شد. یافته ها نشان میدهند که شیوع اضافه وزن و چاقی به ترتیب 7/10% و 1/5% در پسران؛ و 4/18% و 8/2% در دختران بود. انرژی دریافتی کل در پسران دارای اضافه وزن و چاقی بیشتر از پسران با وزن طبیعی بود (P<0.01). ترکیب رژیم غذایی گروه های چاق و طبیعی تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت. نمایه توده بدن با ترکیب رژیم غذایی ارتباط نداشت، ولی با درصد انرژی حاصل از صبحانه در دختران (P<0.01 و r=-0.18)؛ کل انرژی دریافتی روزانه در پسران (P<0.01 و r=0.23)؛ و درصد انرژی حاصل از ناهار در هر دو جنس ارتباط داشت (P<0.05 و r=0.16 در پسرانP<0.01 - وr=0.22 در دختران). اضافه وزن و چاقی در میان نوجوانان تهرانی از شیوع بالایی برخوردار است. در پسران نمایه توده بدن با انرژی دریافتی کل و توزیع انرژی در طول روز دارای ارتباط بود. اما در دختران نمایه توده بدن تنها با توزیع انرژی در طول روز رابطه نشان داد. ارتباطی بین ترکیب رژیم غذایی و نمایه توده بدن در هیچکدام از دو جنس مشاهده نشد.
کلیدواژگان: چاقی، نوجوانان، ارزیابی تغذیه ای، انرژی دریافتی، صبحانه -
اثر نارسایی مزمن کلیه و همودیالیز بر سطح سرمی هورمونهای تیروئیدصفحه 187نارسایی مزمن کلیه سبب تغییراتی در سطح سرمی هورمونهای مختلف بدن انسان میگردد به طوری که میزان سرمی هورمونهایی مانند تستوسترون کاهش و پاراتورمون افزایش می یابد. در این مطالعه برای تعیین میزان فعالیت غده تیرویید در بیماران با کلیه نارسا در مقایسه با افراد معمولی و تغییرات آن (قبل و بعد از دیالیز) در 57 بیماری که به طور ممتد همودیالیز می شدند، سطح سرمی هورمونهای تیرویید اندازه گیری شد. نتایج نشان میدهد که سطح هورمونی بیماران دیالیزی نسبت به افراد سالم پایین تر و بعد از انجام هر همودیالیز نیز بیشتر از زمانی است که بیمار همودیالیز نشده است. این یافته ها میتواند نشان دهنده کاهش فعالیت غده تیرویید متعاقب تجمع مواد زاید در بدن بیماران دیالیزی باشد که بعد از هر جلسه همودیالیز، غده تیرویید در غیاب این مواد زاید میتواند بیشتر فعالیت نماید.
کلیدواژگان: همودیالیز، هورمونهای تیروئید، نارسایی مزمن کلیه -
تاثیر نمک یددار بر هورمونهای تیروئید، ید ادرار و درجه گواتر در منطقه شهریارصفحه 191در بررسی قبلی ما در سال 1362، گواتر بصورت فرابومی (هیپرآندمیک) در شهریار وجود داشت. با توجه به اینکه 12 سال است نمک یددار در این منطقه توزیع شده، این بررسی جهت تاثیر نمک یددار بر هورمونهای تیرویید، ید دفعی ادرار و درجه گواتر در سال 1374 در منطقه شهریار انجام گردید. 3164 نفر شامل 58% زن و 42% مرد از طریق نمونه گیری تصادفی در منطقه شهریار انتخاب شدند. درجات گواتر بر اساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت، سنجش ید ادرار با روش هضم و اندازه گیری هورمونها با کیتهای تجاری انجام گردید. نتایج با یافته های سال 1362 مقایسه شد. شیوع گواتر در سالهای 62 و 74 بترتیب در مردان 50 و 40%، در زنان 70 و 51% و در کل جامعه 60 و 47% بود. این کاهش در هر سه مورد معنی دار (P<0.001) بود. کاهش شیوع گواتر بخصوص در سنین پایین مشاهده شد، بترتیب برای سالهای 62 و 74، کمتر از 6 ساله 23 در مقابل 7%؛ 6 تا 12 ساله 82 در مقابل 46%؛ و 13 تا 18 ساله 78 در مقابل 66% بود (P<0.001). میانگین ید دفعی ادرار قبل و پس از مصرف نمک یددار 6/7±5/6 و(P<0.001) μg/dL 18.5±13.1 بود. در بررسی سال 1362، 5/47% افراد مورد بررسی ید ادرار در حد 2 تا 5 میکروگرم در دسی لیتر داشتند، در حالی که در بررسی سال 1374 میزان ید ادرار در 65% افراد مورد بررسی بین 10 تا 25 میکروگرم در دسی لیتر بوده است. میانگین هورمونها قبل و بعد از مصرف نمک یددار بترتیب عبارت بودند از T4 معادل 1/1±2/9 در مقابل (NS) μg/dL 9.3±1.9،T3 معادل 30±142 در مقابل ng/dL 154±42،(P<0.001) و TSH معادل 1.8±1.1 در مقابل μU/mL 1.5±1.3، (P<0.001). فراد مورد بررسی در سال 1362 و 5/4% در سال 1374،T4 بیشتر از 12.5μg/dL داشتند. T3 بیشتر از 200ng/dL در افراد مورد بررسی قبل و بعد از مصرف نمک یددار 4/0 و 5/11% بود. TSH بالاتر از 5μU/ml در سال 1362، 6/0% و در سال 1374 در 9/1% افراد مورد بررسی دیده شد. موارد مثبت آنتی بادی های ضد تیرویید تغییری نیافت. تعداد افراد مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید قابل اهمیت نبود. نتایج این بررسی نشان میدهد که مصرف نمک یددار سبب کاهش شیوع گواتر بویژه در سنین پایین و افزایش دفع ادراری ید شده است. همچنین نتایج نشان میدهد که مصرف نمک یددار به میزان40ppm در این منطقه عوارض جانبی زیانباری به دنبال ندارد.
کلیدواژگان: گواتر، کمبود ید، نمک یددار، تیروئید -
بررسی میزان شیوع تومور کارسینوئید در نمونه های آپاندکتومی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیصفحه 197تومور کارسینویید شایعترین تومور آپاندیس و از منشا سلولهای نوروآندوکرین میباشد. 80% موارد این تومور در دستگاه گوارش است و برطبق برخی گزارشها شایعترین محل پیدایش آن آپاندیس قلمداد گردیده است. این نئوپلاسم در 0.3 تا 0.5% نمونه های آپاندکتومی یافت میگردد. سن متوسط در زمان تشخیص 30 سال و نئوپلاسم در زنان شایعتر از مردان است. احتمال وقوع متاستاز در تومورهای کارسینویید ارتباط مستقیم با اندازه نئوپلاسم دارد، به طوری که در ضایعات با قطر کمتر از یک سانتیمتر احتمال متاستاز نادر است. تهاجم به مزوآپاندیس پیش آگهی را تغییر نخواهد داد. مطالعه حاضر به روش توصیفی جهت بررسی شیوع تومور کارسینویید بر روی 7447 نمونه آپاندکتومی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. در این مطالعه شیوع تومور کارسینویید 0.24% در نمونه های آپاندکتومی میباشد. سن متوسط بروز علایم 31 سال و شیوع در زنان 5/2 در هزار و در مردان 3/2 در هزار گردید. تومور با انسداد مجرا میتواند آپاندیسیت حاد ایجاد نماید و اکثرا به طور اتفاقی در حین امتحان بافت شناختی (هیستولوژیک) یافت میگردد. بنابراین، امتحان آپاندیس در کلیه موارد آپاندکتومی از این نظر الزامی است. آنچه مشکل آفرین است مسایل درمانی و تصمیم گیری بعدی در مورد ادامه درمان به لحاظ امکان بدخیمی این تومور میباشد.
کلیدواژگان: تومور کارسینوئید، آپاندیس -
فاصله بین دو اپی کندیل آرنج به عنوان معیاری برای تعیین جثه بدن دانشجویان پزشکیصفحه 203وزن بدن انسان علاوه بر قد، سن و جنس، تحت تاثیر عامل مهم دیگری به نام جثه بدن قرار میگیرد. بهترین راه برای تعیین جثه بدن هر فرد، تعیین آن بر اساس اندازه فاصله بین دو اپی کندیل استخوان بازوی راست است، زیرا این ناحیه تشریحی تحت تاثیر ضخامت بافت چربی زیر پوست قرار نمی گیرد. در یک مطالعه با نمونه گیری ساده، پهنای آرنج و قد و وزن 373 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان (شامل 126 دختر و 247 پسر) را اندازه گیری کردیم و صدک 15 و 85 پهنای آرنج را به تفکیک جنس محاسبه نمودیم. کمتر از صدک 15 را به عنوان جثه کوچک، بین صدک 15 و 85 را به عنوان جثه متوسط و بیش از صدک 85 را به عنوان جثه بزرگ به حساب آوردیم. زنانی که پهنای آرنج آنان کمتر از 54 میلیمتر، بین 54 و 61 میلیمتر، و بیش از 61 میلیمتر بود بترتیب دارای «جثه کوچک»، «جثه متوسط» و «جثه بزرگ» به حساب آمدند. مردانی که پهنای آرنج آنان کمتر از 65 میلیمتر، بین 65 و 71 میلیمتر، و بیش از 71 میلیمتر بود، بترتیب دارای «جثه کوچک»، «جثه متوسط» و «جثه بزرگ» به حساب آمدند. بدین ترتیب معلوم شد که تفاوت قابل ملاحظه ای بین اندازه پهنای آرنج در هر سه جثه بین زن و مرد وجود دارد. در مقایسه با ارقام مربوط به مردان و زنان آمریکایی، اندازه پهنای آرنج زنان و مردان مورد مطالعه کمتر است. از نظر اندازه پهنای آرنج، شباهت زنان مورد مطالعه با زنان آمریکایی بیش از شباهت مردان مورد مطالعه با مردان آمریکایی است.
کلیدواژگان: اندازه پهنای آرنج، جثه بدن
-
Association of serum lipoproteins, apolipoproteins, and HDL-associated paraoxonase enzyme activity with thyroid functionPage 151Thyroid dysfunction, specially hypothyroidism is associated with an increased risk of atherosclerosis, which is attributed to impaired metabolism of atherogenic lipids and lipoproteins. Human paraoxonase (PON) is an HDL-associated enzyme which is believed to protect lipoproteins against oxidative modification. We have studied the status of lipids, apolipoproteins, and activity of paraoxonase enzyme in 14 hypothyroid (7 females and 7 males), 8 hyperthyroid (4 females and 4 males), and 32 euthyroid subjects (18 females and 14 males). Apolipoprotein (apo) concentrations were measured in a fasting serum sample by immunoturbidometric assay and paraoxonase/arylesterase activities by spectrophotometric assay of p-nitrophenol/phenol production following addition of paraoxon/phenylacetate. Hypothyroid subjects had significantly higher levels of total cholesterol (204±69 vs 171±37, p<0.05) and low-density lipoprotein cholesterol (LDL-c) (115±49 vs 82±34, P<0.05) and lower levels of high-density lipoprotein cholesterol (HDL-c) (52±15 vs 63±17, P<0.05) than euthyroid controls. The ratios of TC/HDL-c (4.0 ± 1.3 vs 2.9 ± 1, P<0.01) and LDL-c/HDL-c (2.3 ± 0.8 vs 1.5 ± 0.8, P<0.01) were significantly higher in hypothyroid subjects than in controls. As compared to healthy controls, hyperthyroid subjects had lower levels of HDL-c (50±10 vs 63±17, P<0.05) and lower activity of paraoxonase enzyme (27±14 vs 66±41, P<0.01). No significant difference was observed between the hypo- and hyperthyroid subjects with euthyroid controls in serum levels of total cholesterol(TC), triglycerides(TGs), apo A-I, apo B, and arylesterase activity. Serum concentration of TSH had a significant positive correlation with TC and LDL-c, serum T3 was negatively correlated with TC and apo B and serum T4 level was negatively correlated with TC and LDL-c Significant negative correlation was observed between serum T4 and paraoxonase activity (r=-0.3, P<0.05). The results demonstrate that both hypothyroidism and hyperthyroidism are associated with atherogenic lipid profiles. Correlation between thyroid hormones, paraoxonase enzyme activity, and lipid levels confirms the role of thyroid hormones in the metabolism of lipids and their associated enzymes. The higher LDL oxidation previously observed in hyperthyroid subjects can be attributed to decreased HDL paraoxonase activity.
-
The prevalence of thyroid function disorders in CCU-admitted patientsPage 159Thyroid function disorders (hypothyroidism and hyperthyroidism) are relatively common, and more frequently seen in females than in males. They have significant cardiovascular effects and often simulate cardiac diseases, specially hyperthyroidism that can induce and aggravate CAD, CHF and AF. Cardiac diseases and hyperthyroidism have some similar symptoms and signs, so clinical diagnosis of latter in the presence of the former is difficult. We evaluated 382 patients admitted to CCU of Modarres and Taleghani hospitals. After signing informed consent, TRH test was performed on all of them, clinical data including symptoms, signs, cardiac diagnosis and diagnostic methods, were evaluated too. Of these 382 patients, 186 (%48.7) were in Modarres and 196 (%51.3) in Taleghani hospital. Mean age of patients was 60.5±11.3 year. 164 (%42.9) were female and 218 (%57.7) male. History of thyroid disease was found in %10.7. %47.1 of patients had cardiac diagnosis of unstable angina, %17.8 AMI and %15.2 CHF. These ratios were similare in two hospitals. 27 (%6.3) of these 382 patients had thyroid function disorders including 9 (%2.4) hyperthyroidism and 15 (%3.9) hypothyroidism, of these 7 (%29.2) were female and 17 (%70.8) male, and only 3 (%13) had history of thyroid disease. 8 of 9 patients with hyperthyroidism were in Taleghani (%4.1 hyperthyroidism) and 1 in Modarres (%0.5 hyperthyroidism) (P<0.02) and all patient were male. 10 of 15 patients with hypothyroidism were in Taleghani (%5.1 hypothyroidism) and 5 (%2.7 hypothroidism) in Modarres hospital (P<0.35). 7 (%46.6) were female and 8 (%53.4) male. The prevalence of hypothyroidism in patients ≤50 year old (%9.6) was higher than that in patients 51-71 year old (%3.75) (P<0.07) but conversely the prevalence of hyperthyroidism in patients 51-71 year old (%4.2) was higher than in patient ≤ 50 year old (%0). 48 (%12.8) of all admitted patients had noncardiac disease and %10.4 of them had thyroid function disorders, %6.2 hypothyroidism and %4.2 hyperthyroidism. This research revealed that thyroid function disorders are relatively common in CCU-admitted patients and also more common in patients ≤ 50 year old. Hypothyroidism was more common than hyperthyroidism and hyperthyroidism more frequent in males than in females.
-
The assessment of physical activity in non-insulin dependent diabetic women reffered to Endocrine & Metabolism Research CenterPage 169Phyical activity is considered to be effective in prevention and modification of diabetes melitus. The aim of this study was to evaluate physical activity in women with NIDDM who reffered to Endocrine and Metabolism Research Center. In an analytic-descriptive study, 135 women with NIDDM chosen by simple sampling method were evaluated using the World Health Organization (WHO) questtionnaire. Total physical activity, household physical activity, job related physical activity, physical activity in leisure time and walking in minute per week were measured. These data were compared with physical activity in American women. P<0.05 was considered statisticaly significant. The mean and standard diviation for age, BMI and weight was 49.6±10.23 years, 28.8±4.97kg/m2 and 69.36±12.55 kg respectively. The results showed that 90% of samples were inactive in leisure time. The minute spared for physical activty in leisure time and job related per week, was significantly lower than American women. The household physical activity in minutes per week was higher than American women, although 99.3% of household activity was light and very light. We conclude that minutes spared for physical activity which is useful for control of weight, lowering adiposity and increasing fittness was very low in our participants. The findings from this study suggest that improvement in physical activity behavior in women particularly in leisure time is essential.
-
Assessment of nutrient intake and obesity in a group of Tehranian adolescents Tehran Lipid & Glucose StudyPage 175This study was performed to assess the prevalence of overweight and obesity in an adolescent population in Tehran and to determine possible association with energy and nutrient intake and distribution of energy over the day. A cross-sectional study on 177 boys and 244 girls between 10-19 years old was performed. Overweight and obesity were defined by using reosmmedod body mass index (BMI) cut-off values for adolescents. Total energy intake, percent of energy derived from protein, carbohydrate and fat and percent of energy supplied by each meal and snack were assessed by means of two 24-hour dietary recalls. Prevalence of overweight and obesity was 10.7 and 5.1 in boys and 18.4 and 2.8 in girls, respectively. The composition of diet was not different between overweight/obese and normal weight subjects. BMI was related to breakfast energy percentage in girls (r=-0.18, P<0.01), with total energy intake in boys (r=0.23, P<0.01), and with lunch energy percentage in both sexes. In boys (r=0.16, P<0.05) and in girls (r=0.22, P<0.01), high prevalence of overweight and obesity among adolescents was seen. In boys some relationship between total energy intake, distribution of energy over the day and BMI was seen. In girls BMI was only related with distribution of energy over the day.
-
Effect of hemodialysis on thyroid hormone serum level of patients with chronic renal failurePage 187Chronic renal failure causes variation of different serum hormone level. Testosterone shows decrement and PTH shows increment in CRF. In this study serum levels of thyroid hormones (T3, T4) of 57 hemodialyzed patients with CRF, have been determined before and after hemodialysis. This study showed that before hemodialysis, the thyroid hormone levels in CRF patients with comparison to normal in dividuals are low, but after hemodialysis they increase significantly.
-
The Effect of iodized salt on thyroid hormones, urinary iodine and grade of goiter in Shahriar regionPage 191In our previous study in 1362, goiter was hyperendemic in Shahriar. Since iodized salt has been distributed in this region for 12 years, this study was performed to evaluate the effect of iodized salt on thyroid hormones, urinary iodine excretion and the grade of goiter in Shahriar region in 1374. 3164 persons including 58% females and 42% males were selected through random sampling. Grading of goiter was performed according to WHO’s classification, and urinary iodine was measured digestion method. The result were compared with those of the study performed in 1362. The prevalence of goiter in 1362 and 1374 was 50% and 40% in men, 70% and 51% in women and 60% and 47% in total community respectively (P<0.001). The decrease in the prevalence of goiter was observed specially in lower ages which was 23% vs 7% in younger than 6 years, 82% vs 46% in 6-12 years and 78% vs 66% in 13-18 years of age respectively (P<0.001). The decrease in the prevalence of goiter was observed specially in lower ages which was 23% vs 7% in younger than 6 years, 82% vs 46% in 6-12 years and 78% vs 66% in 13-18 years of age respectively (P<0.001). The mean urinary iodine excretion before and after using the iodized salt was 6.5±7.6 and 18.5±13.1 μg/dl (P<0.001). In 1362 study, 47.5% of the subjects had urinary iodine levels of 2 to 5 μg/dl while in 1374 study in 65% of subjects urinary iodine level has been 10 to 25 μg/dl. The mean level of thyroid hormones before and after using iodized salt were respectively: T4, 9.2±1.1 vs 9.3±1.9 μg/dl T3, 142±30 vs 154±42 ng/dl (P<0.001) and TSH, 1.8±1.1 vs 1.5±1.3 μU/ml (P<0.001). 1.5% of the subjects in 1362 and 4.5% in 1374 had T4 levels higher than 12.5μg/dl. T3 levels higher than 200 ng/dl were observed in 0.4% and 11.5% of the subjects before and after using iodized salt. TSH levels higher than 5μU/mL were observed in 0.6% and 1.9% of the subjects in 1362 and 1374 respectively. There was no change in positive cases of antithyroid antibodies. The number of hypothyroid and hyperthyroid cases were not considerable. The results of this study shows that the use of iodized salt causes a decrease in the prevalence of goiter, specially in lower ages and an increase in urinary excietion. The results also show that the use of iodized salt at the level of 40 ppm has no harmful side effects in this region.
-
Prevalence of carcinoid tumor in appendectomy specimens in hospitals affiliated to Shaheed Beheshti University of Medical SciencesPage 197Carcinoid tumor is the most common tumor of the appendix which is usually found incidentally. A 5-year period investigation of the pathological specimens of the affiliated hospitals of Shaheed Beheshti University of Medical Sciences were studied. A total number of 7447 appendectomy specimens were found 2730 cases women and 4717 cases men with female to male ratio of 1:1.7.Eighteen cases of carcinoid tumors were discovered. Seven of carcinoid cases were in females and eleven in males with female to male ratio of 1:1.5. The age of carcinoid patients were between 10-75 with average of 31 years. Prevalence of carcinoid in our cases studied was 0.24 percent which is lower that than reported in literature.
-
Elbow breadth as a criterion to determine the body frame size in medical studentsPage 203Human body weight, in addition to height, age, and sex, is under the influence of body frame. One of the best ways to determine the body frame size is measuring the right elbow breadth, the distance between the two epicondyles of the elbow. The chances of the thickness of the subcutanceous fat of this anatomic region is unremarkable. We studied elbow breadth of 373 medical students (126 females and 247 males). The body frame is small when the elbow breadth in under 15 percentile, medium when it is between 15-85, and large when elbow breadth is above 85 percentile. The females with small body frame have elbow breadth <54mm, with medium body frame have elbow breadth between 54mm and 61mm, and large body frame have elbow breadth >65mm. The males with small body frame have elbow breadth <65mm, with medium body frame have elbow breadth between 65mm and 72mm, and large body frame have elbow breadth >72mm. In conclusion, there is significant differences between the elbow breadth of males and females in all the three classes of body frame. The elbow breadth of our subjects is significantly less than American people. In respect to elbow breadth, the similarity of our female subjects with the American women is more than the similarity of our males with the American men.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.